Static

We kiss
The Stars
We writhe
We are

Your name
Desire
Your flesh
We are

Cold
We're so cold
We are so
Cold
We're so cold

Your mouth
These words
Silence
It turns
Humming
We laugh
My head
Falls back

-X

Cyprien's Chronicles

Het verhaal van de zee van Undabed

Een van de oudste legenden op Undabed verhaalt over een enorme, angstaanjagende, zwarte golf die zich op een dag over de wereld uitstortte en zo gigantisch was dat niets of niemand gespaard bleef. De golf zette voor eens en altijd heel Undabed onder water. Uit deze reusachtige vloedgolf verrees een immense toren, die almaar hoger en hoger werd, zodat er geen einde aan leek te komen. Toen de toren uiteindelijk ophield met groeien, was hij zo hoog dat de top niet zichtbaar was. Vol verbazing bekeken de overlevenden van de ramp het bouwwerk en voelden dat deze toren hen niets dan ongeluk en leed zou brengen. Aldus werd Loren Darith geboren, het centrum van Undagbed, het nulpunt. Geen oneindig hoge toren, maar een gigantische , verbogen as waarvan de boven- en onderkant diep in duisternis gehuld waren. De schepper van deze gruwelijke contructie, de 'master', woonde in de top van dit afgrijselijke bouwwerk en onderdrukte en terroriseerde de volkeren van Undabed. Hierbij werd hij geholpen door de Sea-sewers, wezens die hij opdracht gaf om alle overblijfselen van de oude wereld voor altijd en eeuwig te vernietigen.

Ook nu nog is de master een groot raadsel. De mensen beschouwen hem als het oog dat hen constant in de gaten houdt. En ergens, op een van de vele verdiepingen van de toren, houdt de master Lenny gevangen en wacht geduldig af totdat Cyprien zich vertoont...

To the dark tower came 2

De scherpschutter bleef nog even naar de hemel kijken - nu was het Roland die door de sterrenbeelden dwaalde, realiseerde Eddie zich - en richtte toen zijn blik op zijn vrienden. Hij keek hen vreemd aan, aarzelend en verontschuldigend. 'Zouden jullie denken dat ik jullie in het ootje nam,' zei hij, ' als ik om nog één dag vroeg om die dingen te overdenken? Of misschien wil ik eigenlijk alleen maar een nacht om ervan te dromen. Het zijn oude dingen, dode dingen misschien, maar ik...' Hij maakte een gebaar alsof hij het ook allemaal niet meer wist. 'Sommige dingen willen zelfs niet tot rust komen als ze dood zijn. Hun botten schreeuwen het uit in de grond.'

Soul-trilogy completed...

In de loop van de voorbije 6 jaar heb ik veel gedichten en gedachten van mij neergeschreven of getypt. En op 1 of andere manier heb ik onbewust 3 stukken geschreven die mekaar aanvulden en best wel goed samen gaan. Je kan het bekijken als een trilogie die in de loop van al die jaren vorm heeft gekregen in mijn hoofd.
Neem deze gerust eens door en laat me weten wat je ervan vindt...


Tainted soul

Night falls, the moon shines through the clouds
onto the shallow water. Once
more I'm thinking about forever. The wind
carreses the small pond and the surface gently
wrinkles. Vacant my mind thinks about
us. Vaguely aware of my pain, considering
about our relation. All our problems ressemble
a fucked up photo. Something that could never
be fixed by me. You tainted my soul
with you natural beauty and intriguing
personality. Let my soul be cursed
as long as I can live in your heart.
The moon hides behind the leaveless
branches of the dead trees.
A raven looks over my tainted soul
untill it's his to devour.
My heart is still beating for you.
Untill eternity.

Posted by JooN at 01:02
1.1.02

Sleepless soul

Cold serenity as the snowflakes twirl down
from the ever dormant sky.
Distant notes carried forth by an
atmosphere at peace.
A sleepless soul calms down and stares...
Perfect crystals tumble from the heavens
Soothing the burning anxiety.
Sweet lullabies create a sleep full of
winged emotions.
As they gently fade they leave this soul
forever trapped
in the slumbering embrace.

Posted by JooN at 14:38
30.12.06

Withered Soul

Plagued by visions of times long passed.
Able to hear those hollow words once more.
Feeling empty, meaningless and absurd.
Why does feeling feel like an darkened abyss...
Lost in ancient thougths unable to release.
Unable to let loose of the visions replaying
in my soul.
You are ever there, cause of my withered soul.
Numbed beyond sight, reaching in the blur.
Trying to catch the star that shone.
Nothing but darkness,
like all stars fell from heaven.
Something gently rustles the leaves in the
colourful autumn night.
Leaves as withered as this tired soul.

Posted by JooN at 02:33
10.7.07


Meer gedichten kunt u terugvinden op Tainted Soul waar u rechts van deze entry een link vind...

*1826

Annoyed

Iedereen kent wel het gevoel dat je hebt als iemand die je dierbaar is je verjaardag is vergeten...
Is uiteraard vrij irritant en zo, maar wat als er nu 3 van uw dierbaarsten het zijn vergeten?
Inderdaad, ik loop hier vrij verveelt mee.