your music is like a snowflake dropping down.
slowly and beautifully and perfectly formed.
it's kind of melancholic and romantic.
a lot of feelings become wings with this sound.
my soul lies down and goes to sleep if i listen to it.
it's a sleep full of warmth and a lot of feelings.
Zie verder: http://www.olafurarnalds.com/
30.12.06
24.12.06
Een boodschap van hoop
Iedereen heeft het er de afgelopen week over gehad...
Music for life heeft zowat het beste in alle mensen bovengehaald. Door middel van een positieve boodschap te verspreiden en muziek te draaien.
Na die week quasi verslaafd radio luisteren blijf ik achter met een gevoel van hoop.
Zo te horen is deze individualistische maatschappij toch nog niet zo ver gevorderd als we soms durven geloven. Er waren talloze momenten dat ik echt ontroerd werd door de vrijgevigheid en mooie momenten die ik heb mogen aanhoren. En dat alles terwijl ik eigenlijk lang niet zo'n over-emotionele mens ben , zeker niet als het op medemensen komt (misschien ben ik nog wel een van de ergere medemensen).
Dit alles was inspirerend en geeft nogmaals een extra goed gevoel gedurende deze korte, mistige en donkere dagen.
Ik wil langs deze weg Peter van de Veire, Tomas De Soete en Christophe Lambrecht en al de personen die dit mogelijk hebben gemaakt (tevens de Nederlandse tegenhangers) mijn respect betuigen en danken voor deze onvergetelijke radioweek.
Dank u jongens!
Music for life heeft zowat het beste in alle mensen bovengehaald. Door middel van een positieve boodschap te verspreiden en muziek te draaien.
Na die week quasi verslaafd radio luisteren blijf ik achter met een gevoel van hoop.
Zo te horen is deze individualistische maatschappij toch nog niet zo ver gevorderd als we soms durven geloven. Er waren talloze momenten dat ik echt ontroerd werd door de vrijgevigheid en mooie momenten die ik heb mogen aanhoren. En dat alles terwijl ik eigenlijk lang niet zo'n over-emotionele mens ben , zeker niet als het op medemensen komt (misschien ben ik nog wel een van de ergere medemensen).
Dit alles was inspirerend en geeft nogmaals een extra goed gevoel gedurende deze korte, mistige en donkere dagen.
Ik wil langs deze weg Peter van de Veire, Tomas De Soete en Christophe Lambrecht en al de personen die dit mogelijk hebben gemaakt (tevens de Nederlandse tegenhangers) mijn respect betuigen en danken voor deze onvergetelijke radioweek.
Dank u jongens!
19.12.06
Bevestiging?
Ik heb altijd al een beetje in de mot gehad dat de flair niet zomaar een of ander tijdschrift voor de vrouwen is. Daar ik verschillende vriendinnen ken die het lezen (en ook m'n moeder) heb ik wel eens door het eerder vernoemde magazine gebladerd en stukken gelezen.
Toch vreemd dat ik steeds de indruk kreeg dat er iedere keer weer iets in verband met sex en sexualiteit in voor komt (ok, ik zal niet veralgemenen maar 't scheelt toch niet veel...)
Daardoor kreeg ik dan ook de indruk dat het feitelijk wel een goed gecamoufleerd sexmagazine is!
En wat blijkt nu deze week: Kom klair met flair. Deze week krijgt men bij de flair een soort extensie om op de elektrische tandenborstel te monteren en zo een soort vibrator te verkrijgen.
Zie ik hier mijn indruk waarheid worden???
Ik ben benieuwd wat de playboy hier tegenover kan stellen
*Grin*
Toch vreemd dat ik steeds de indruk kreeg dat er iedere keer weer iets in verband met sex en sexualiteit in voor komt (ok, ik zal niet veralgemenen maar 't scheelt toch niet veel...)
Daardoor kreeg ik dan ook de indruk dat het feitelijk wel een goed gecamoufleerd sexmagazine is!
En wat blijkt nu deze week: Kom klair met flair. Deze week krijgt men bij de flair een soort extensie om op de elektrische tandenborstel te monteren en zo een soort vibrator te verkrijgen.
Zie ik hier mijn indruk waarheid worden???
Ik ben benieuwd wat de playboy hier tegenover kan stellen
*Grin*
6.12.06
Verdraagzaamheid op het werk
Neen dit is niet een of andere campagne om de multiculturele medemens te integreren op m'n werk of zo. Het betrefd eerder enkele gewone collega's die mij gisteren en vandaag mooi in de zak hebben gezet...
Wegens de grote hoeveelheden werk die we deze week te verwerken krijgen werd de afgelopen 2 dagen gevraagd om in overuren te komen. Nu zijn er 2 collega's van mij die allebei 2u vroeger beginnen dan ik (rond 4u 's morgens). Gisteren nam F. een belangrijk deel van mijn werk mee: het deel waarmee ik m'n middagpauze ophaal (we werken met een efficïentiesysteem...). Daardoor zat ik gisteren zwaar in de problemen en heb ik zowat de hele dag moeten doorwerken zonder pauze te kunnen nemen om zelfs maar te eten. Toen ik dit gisterenochtend merkte ging ik eerst tot bij P. waarvan ik dacht dat zij het misschien mee had. Op een speelse manier deed ik alsof ik wat Fake-boos was dat zij dat werk had meegenomen van in de verte (toegegeven dat ik wel vrij geirriteerd was door het feit dat ik een zware dag voor de boeg zou hebben). P. had dit dan verkeerd opgevat en dacht dat ik het meende waardoor ze dan achter m'n rug mij zowat bij iedereen ging zwart maken en geen woord meer tegen mij zei van de hele dag. Ik had geen tijd om daar veel aandacht aan te besteden en dus ging ik maar door om te proberen m'n dagelijkse efficïentie te halen.
Vandaag kwam ik dan terug op het werk toe om te ontdekken dat P. vandaag wel degelijk m'n werk had meegenomen en reeds verwerkt had. En dat gewoon om mij te kloten... Ik dus wel vrij zwaar boos op haar maar liet het niet direct merken om de vrede op het werk te behouden. N. daarentegen had dit alles al door en was al vrij kwaad op P. omwille van het feit dat ze achter m'n rug vanalles zat te vertellen en zo. Dus was hij deze morgen tegen haar uitgevlogen omwille van haar toch wel domme gedrag.
Ik merkte dat zij vandaag gelijk een uur en drie kwartier voor tijd reeds op haar achterste zat in de pauzeruimte terwijl ik nog mooi mocht m'n kloten afdraaien tot een kwartier voor tijd. Als ge weet dat ze zowieso al mooi werk mag doen iedere dag en dat ze dan nog even het werk dat ge echt nodig hebt van u afneemt om in uw kloten te stekken...
'K had haar op verschillende manieren kunnen terug ambeteren en kloten. Maar ik vind gewoon dat ze het niet waard is... Laat ze maar ambetant doen. 'T is een scenario van "forgive but don't forget" en 'k vermoed dat ze het ooit wel eens terug zal krijgen.
Nen mens moet soms toch echt wel overdreven verdraagzaam zijn op het werk...
Wegens de grote hoeveelheden werk die we deze week te verwerken krijgen werd de afgelopen 2 dagen gevraagd om in overuren te komen. Nu zijn er 2 collega's van mij die allebei 2u vroeger beginnen dan ik (rond 4u 's morgens). Gisteren nam F. een belangrijk deel van mijn werk mee: het deel waarmee ik m'n middagpauze ophaal (we werken met een efficïentiesysteem...). Daardoor zat ik gisteren zwaar in de problemen en heb ik zowat de hele dag moeten doorwerken zonder pauze te kunnen nemen om zelfs maar te eten. Toen ik dit gisterenochtend merkte ging ik eerst tot bij P. waarvan ik dacht dat zij het misschien mee had. Op een speelse manier deed ik alsof ik wat Fake-boos was dat zij dat werk had meegenomen van in de verte (toegegeven dat ik wel vrij geirriteerd was door het feit dat ik een zware dag voor de boeg zou hebben). P. had dit dan verkeerd opgevat en dacht dat ik het meende waardoor ze dan achter m'n rug mij zowat bij iedereen ging zwart maken en geen woord meer tegen mij zei van de hele dag. Ik had geen tijd om daar veel aandacht aan te besteden en dus ging ik maar door om te proberen m'n dagelijkse efficïentie te halen.
Vandaag kwam ik dan terug op het werk toe om te ontdekken dat P. vandaag wel degelijk m'n werk had meegenomen en reeds verwerkt had. En dat gewoon om mij te kloten... Ik dus wel vrij zwaar boos op haar maar liet het niet direct merken om de vrede op het werk te behouden. N. daarentegen had dit alles al door en was al vrij kwaad op P. omwille van het feit dat ze achter m'n rug vanalles zat te vertellen en zo. Dus was hij deze morgen tegen haar uitgevlogen omwille van haar toch wel domme gedrag.
Ik merkte dat zij vandaag gelijk een uur en drie kwartier voor tijd reeds op haar achterste zat in de pauzeruimte terwijl ik nog mooi mocht m'n kloten afdraaien tot een kwartier voor tijd. Als ge weet dat ze zowieso al mooi werk mag doen iedere dag en dat ze dan nog even het werk dat ge echt nodig hebt van u afneemt om in uw kloten te stekken...
'K had haar op verschillende manieren kunnen terug ambeteren en kloten. Maar ik vind gewoon dat ze het niet waard is... Laat ze maar ambetant doen. 'T is een scenario van "forgive but don't forget" en 'k vermoed dat ze het ooit wel eens terug zal krijgen.
Nen mens moet soms toch echt wel overdreven verdraagzaam zijn op het werk...
5.12.06
Omkadering
Enkele posts geleden beloofde ik omkadering bij de tekst van "Who wants to live forever" van Queen.
Belofte maakt schuld dus bij deze...
Reden voor die weemoed en nostalgie was een scene uit de eerste highlander-film. In die bepaalde scene krijgen we te zien hoe de onsterfelijke Connor zijn eigen vrouw oud ziet worden en moet afscheid nemen van haar op haar sterfbed. Dit alles terwijl zijn liefde voor haar nog steeds even sterk is als zovele jaren terug.
Op haar sterfbed vraagt zij dan waar ze zich bevindt. Waarop Connor haar verteld hoe ze in de highlands zijn en krijgen we een ontzettend mooi beeld van de highlands. Ondertussen probeert Connor om afscheid te nemen terwijl zijn geliefde langzaam afscheid neemt van deze wereld. En dit allemaal op de muziek van dit toch wel prachtige nummer.
Indien ge die scene nog nooit hebt gezien kan ik die echt aanraden. Het laat u inderdaad wel nadenken over eeuwig leven en zo...
Wie zou er eeuwig kunnen leven en liefhebben, terwijl dat degenen die ge graag zoudt zien oud worden en sterven zonder dat ge der iets aan zoudt kunnen doen.
Good question idd...
Belofte maakt schuld dus bij deze...
Reden voor die weemoed en nostalgie was een scene uit de eerste highlander-film. In die bepaalde scene krijgen we te zien hoe de onsterfelijke Connor zijn eigen vrouw oud ziet worden en moet afscheid nemen van haar op haar sterfbed. Dit alles terwijl zijn liefde voor haar nog steeds even sterk is als zovele jaren terug.
Op haar sterfbed vraagt zij dan waar ze zich bevindt. Waarop Connor haar verteld hoe ze in de highlands zijn en krijgen we een ontzettend mooi beeld van de highlands. Ondertussen probeert Connor om afscheid te nemen terwijl zijn geliefde langzaam afscheid neemt van deze wereld. En dit allemaal op de muziek van dit toch wel prachtige nummer.
Indien ge die scene nog nooit hebt gezien kan ik die echt aanraden. Het laat u inderdaad wel nadenken over eeuwig leven en zo...
Wie zou er eeuwig kunnen leven en liefhebben, terwijl dat degenen die ge graag zoudt zien oud worden en sterven zonder dat ge der iets aan zoudt kunnen doen.
Good question idd...
Subscribe to:
Posts (Atom)