Wat ik heb geleerd

Eigenschappen van m’n grootvader die’k altijd heb gewaardeerd en zelf ook probeer na te streven in m’n eigen leven zijn veelvuldig...
Vooreerst is er de eenvoud waarin hij zijn leven leidde. Hij was gelukkig met de eenvoudige dingen des levens. Hij hoefde niet allerlei materiele zaken hebben om blij te zijn. De mensen rondom hem en het plezier van het werk (iets wat wij zelf nog weinig mogen ervaren) waren dingen die hoewel banaal toch steeds een bron van geluk waren.
Mochten we allemaal zo ten opzichte van het leven staan zou het leven zelf een heel stuk mooier en aangenamer zijn.
Hij had tevens een gezond gevoel voor humor. Die kwam soms wel droog over maar het was toch iets wat ik kon apprecieren aan hem. Vele malen heeft hij mij tot een glimlach gedwongen met een snedige opmerking.
Verder was er ook nog de liefde voor zijn familie. Geen enkele keer ben ik langs geweest of ik had het gevoel dat ik altijd meer dan welkom was. Altijd waren ze blij om me te zien, al was het maar voor 5 minuten. En dat gold niet enkel voor mij maar ook voor elk ander. Elke keer dat ik hen weer verliet om naar huis te gaan bleven ze ons staan uitzwaaien door het raam tot we in de verte weg waren. Zelfs het weekend voor hij heen ging bleef hij zwaaien van uit zijn bed. Ik kon mij geen liefdevoller afscheid inbeelden dan dat...
Ik hoop gewoon dat ik ook zoveel van het leven zal kunnen genieten zoals hij dat deed. Zowel de kleine als de grote dingen ten volle kunnen beleven en er zo m’n lessen uit trekken.
In his honor I will live my life to the best that I can...