25.9.07

Mentale Herbeleving

Even kort neertypen hoe het ongeval in mijn hoofd wordt gereconstrueerd...
Beginnend net voor ik het kruispunt opreed.


Ik was net aan het denken dat ik eindelijk bijna thuis was en dat ik dan op m'n gemak nog es m'n nieuwe strips kon bekijken alvorens nog wat WoW te spelen. Ik had er eigenlijk wel zin in want 't was mooi weer en 'k had wel volledig zin om volledig van m'n weekend te genieten.
Net 100m voor mij zag ik de laatste auto's na het rode licht wegrijden en nog een zwarte golf de laatste wagen van de rechterrijstrook voorbijsteken. Ik was al mooi voorgesorteerd op het linkervak om na het kruispunt de eerste straat links in te slaan.
Ongeveer 20m voor de lichten zie ik dan net een kleine camionette aanzetten om de baan over te steken. Mijn eerste reactie was vrij snel en ik stond volledig op m'n rem in de hoop dat hij op tijd zou weg zijn.
Tot mijn verbazing zie ik de andere wagen zelfs volledig stoppen waardoor een botsing onafwendbaar was. Ik bleef hard op m'n rem duwen maar m'n wielen waren geblokkeerd en ik had geen controle meer over de baan van m'n wagen. Ik zie de andere sneller dan mij lief is dichterbij komen. En dan uiteindelijk gebeurd het ondenkelijke.
Ik raak de andere wagen pal in het midden.

Ik voel de achterkant van m'n wagen omhoog gaan en mijn armen en benen worden naar voorgeslingerd terwijl ik word vastgehouden door m'n gordel.
In een fractie van een seconde waren de airbags afgegaan en hadden die zich in mijn gezicht geploft.
Ik voel mij terug in m'n zetel geduwd worden door de zwaartekracht en hoor een kort (piepend?) geluid dat vrij snel uitdoofd in m'n oren.
Even versuft blijf ik zitten om mij ervan te gewissen dat dit allemaal echt is gebeurd.
Ik voel geen woede, geen angst, geen pijn.
Ik merk op dat mijn ruitenwissers geactiveerd zijn. Ik probeer ze af te leggen maar het lukt niet.
Ik trek de sleutel uit het contact en kijk naar de andere bestuurder die is uitgestapt.
Hij komt mijn richting uit.
Hij vraagt of ik iets heb.
Ik ontken en voeg er droog aan toe dat ik tevens geen auto meer heb.
Een gevoel van onmacht neemt plaats in mij.
De andere persoon geeft grif toe dat hij in fout is.
Dit bied mij geen troost, feit is dat mijn wagen verleden tijd is...

No comments: