16.1.07

My little frustration

'T is nu niet dat ik ambetant wil doen of zo maar belastingen kunnen toch wel een zware pain in het spreekwoordelijke ass zijn zenne...
Vorige maand keek ik al zwaar uit naar m'n eindejaarspremie en toen bleek dat er zo'n goede 55% daarvan richting vadertje staat ging. Als't om een klein bedrag gaat zou een mens daar nog mee kunnen leven. Maar ne keer dat we over iets meer dan 2000 spreken dan doet dat toch wel even pijn om naar te kijken op dat papierke.
Nuja, een goede maand later leert ge der dan mee leven en zet ge dat van u af.
En dan komen ze af met uw aanslagbiljet. Als ge dan geluk hebt krijgt ge terug of blijkt dat het nog goed meevalt en dat ge niet overdreven veel moet betalen...
Ik doe dus deze middag die brief open, overloop even de getallen die daar staan en bekijk dan het eindtotaal.

Net iets minder dan 3000€???
Voel ik mij daar even onwel worden? Flashback naar m'n eindejaarspremie...

De rekening is snel gemaakt. Als ge dan even wilt omzetten naar Belgische oude franken dan weet ge wel genoeg hoeveel pijn dat dit doet. En dat allemaal op 1 maand tijd? En dan hebben we nog niet eens alles meegerekend dat ze in de loop van het jaar al van mijn loon houden (Kleine 400€/2 weken).
Nu zoudt ge u toch wel afvragen wat ze in godsnaam met al dat geld doen? Ik probeer dan met moeite te sparen voor een nieuwe wagen met in het achterhoofd plannen om dan alleen te gaan wonen...
Word ik met mijn plannen mooi weer een eindje achteruit geschoven.
Ze kunnen zien dat al dat geld goed gespendeerd wordt.

No comments: